पुरे तुझा हा रडवेला स्वर;
चल जगण्याशी दोन हात कर!
तुझे नि माझे जमणे नाही....
जा बाई तू मला माफ कर...!
दुर्गंधी लपणार कोठवर?
जरी लावले उंची अत्तर !
मीही मित्रा ध्यास घेतला....
कितीक करशील माझा वापर?
रानफुले शिकतात उन्हातच...
कुठली शाळा? कुठले दप्तर?
आता असतील प्रश्नही माझे
हवे तसे मी देईन उत्तर...!
- अमोल शिरसाट, अकोला